‘Een godslasterlijke Adam, Eva’ in het magazine Speel van Jeugdtheaterhuis Zuid-Holland is de terugblik van journalist Marc Couwenbergh op 25 jaar Jeugdtheaterhuis.
Klik op het artikel om het te lezen.
Speel kwam uit op 5 november 2016 na de premiere van ‘Meer Grimmige Sprookjes’ ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van het Jeugdtheaterhuis.
‘Een godslasterlijke Adam, Eva enzovoort’
Tientallen recensies schreef ik over hun grote en kleine theaterproducties. Ik interviewde leerlingen, acteurs en regisseurs, woonde repetities bij en bezocht voorstellingen en projecten op scholen. Het begon bij ‘Adam, Eva enzovoort’. De titel van mijn bijdrage verwijst naar de ophef die ontstond rond deze familievoorstelling in 2002.
Blasfemie
‘Adam, Eva enzovoort’. Goudse kerken verwachtten niet veel goeds van de voorstelling. Dat het Jeugdtheaterhuis een voorstelling maakte over de Bijbel kon alleen maar resulteren in blasfemie. Zonder de voorstelling gezien te hebben, of contact gezocht te hebben met de makers, riep men de Goudse politiek op de subsidie aan het Jeugdtheaterhuis stop te zetten.
Integer en energiek
Vertegenwoordigers van de Raad van Kerken woonden de première in de Goudse Schouwburg bij. Na afloop konden zij niet anders constateren dat ‘Adam, Eva enzovoort’ een integere, mooi gemaakte en energiek gespeelde voorstelling was die alleen maar lof verdiende.
‘Het moet van hier komen’
In mijn bijdrage haal ik ook een moment aan uit een repetitie dat me altijd is bijgebleven. Regisseur Theo Ham maakt op zijn eigen wijze duidelijk dat de magie van het theater alleen werkt, als het van binnenuit komt.
Uit Speel van Jeugdtheaterhuis
In de oude hoge zaal van de Garenspinnerij woon ik weer een repetitie bij van het Jeugdtheater. De sfeer is wat onbestemd. Geroezemoes langs de kant terwijl er van de speelvloer lappen tekst uit de Griekse mythologie klinken. Ik verbaas me erover dat de teksten er vloeiend uitkomen, hoewel het spel nog niet echt boeit. “Stop!” Meer dan de spelers schrik ik van het gebulder van Theo Ham. Hij is voor zijn leerlingen gaan staan. “Hier moet het vandaan komen!”, dreunt hij en houdt zijn handen tegen zijn buik. “Hier vandaan!” En zijn houden schudden aan zijn buik. Altijd denk ik hieraan terug als ik in een theatervoorstelling de echte passie mis.
