Publicaties, Running and sailing

Van Dam2Dam rennen met de support van Athene

2 reacties

Van Dam2Dam rennen met de support van de godin Athene. Kort na de start van de Dam2Damloop 2016 dook ze naast mij op en nam me mee. Haar energie gaf me vleugels. Had de Griekse godin Athene zich over mij, dolende sterveling ontfermd? Zo rennend, kreeg ik het vertrouwen en het plezier in mijn hardlopen terug dat ik de afgelopen maanden vol blessureleed was kwijtgeraakt.

Eva als Athene en Marc op weg naar de finish in de Dam2Dam 2016.
Eva als Athene en Marc op weg naar de finish in de Dam2Dam 2016.

 

Met Athene van Dam2Dam

Tergend lang duurt de klim uit de IJ-tunnel. In de afdaling kon ik inhalen, maar nu komen lopers mij voorbij. ‘Je niet gek laten maken! Je eigen tempo houden; het gaat hard genoeg!’, coach ik mezelf.

Mijn start van de Dam2Damloop is goed gegaan. De pijn in mijn rechterknie is minimaal. Toch ben ik er niet gerust op. Na een half jaar blessureleed door een plantaris hypertonie is dit mijn eerste wedstrijd. In de afgelopen zes weken heeft het herstel zich doorgezet, maar in de afgelopen week keerde de pijn in mijn knie terug. En ik heb geen loopmaatje bij me om me aan op te trekken.

Plantaris hypertonie

Een verkrampte plantaris, de pees die loopt van hiel tot knie, veroorzaakt de pijn in mijn knie. Rekken is de enige remedie. En dat heb ik dus tot het laatste moment gedaan. In het startvak zat ik op de grond met twee benen gestrekt voor me uit. Alleen, want alle bekenden zijn in de vakken voor me gestart. De 10 mijl van de Dam2Damloop zijn 5 kilometers minder dan een halve marathon, heb ik mezelf moed ingepraat. Maar het is meer dan een half jaar geleden dat ik een halve marathon gelopen heb. 16 kilometers zijn voor iemand die ruim vier maanden helemaal niet heeft gerend, een heel eind. Maar twee weken terug is het me gelukt een training van 16 kilometer te lopen. Het moet dus kunnen vandaag.

Kort koppie boven een paars topje

“Het loopt lekker, he!”, klinkt het naast me. Twee grote ogen in een koppie met kort geknipt donker haar kijken me lachend aan. “Tot zover gaan we goed”, beaam ik. Mijn loop-app heeft me net gemeld dat het tempo 5 minuten en 20 seconden per kilometer ligt. Dat is een stuk sneller dan mijn trainingstempo dat boven de 6 minuten lag. Ik vertel haar dat dit mijn eerste wedstrijd is na een half jaar blessure.“Ik weet niet of ik dit vol ga houden,” zeg ik. “Weet ik ook niet,” is haar laconieke reactie.

Eva stralend van energie en kracht op weg naar de finish van de Dam2Dam 2016.
Eva stralend van energie en kracht op weg naar de finish van de Dam2Dam 2016.

Lees verder Van Dam2Dam rennen met de support van Athene →

Gezien, gehoord, gelezen, Publicaties

Stapels goudstukken voor De Nachtwacht van de 16e eeuw

Een reactie plaatsen

De Nachtwacht van de 16e eeuw helemaal bedekt met goud. Stapels goudstukken! De keizer van het Heilige Roomse Rijk, Rudolf II, bood in 1602 zoveel goudstukken als nodig om Het Laatste Oordeel dat Lucas van Leyden schilderde in 1526-1527, te bedekken. Hoeveel stapels goudstukken dat zijn geweest? Dat laat zich raden. Het drieluik heeft de imponerende afmetingen van 4,3 meter breed bij 3 meter hoog. Maar het stadsbestuur van Leiden zwichtte niet voor het grote geld. Het schilderij bleef in Leiden.

De Nachtwacht van de zestiende eeuw, Het laatste oordeel van Lucas van Leyden, waarvoor stapels goudstukken zijn geboden door de keizer Rudolf II van het Heilig Roomse Rijk in 1602
De Nachtwacht van de zestiende eeuw, Het Laatste Oordeel van Lucas van Leyden, waarvoor stapels goudstukken zijn geboden, komt aan in de eregalerij van het Rijksmuseum eind augustus 2016.
Foto: Olivier Middendorp
Met stapels goudstukken bedekt

Deze geschiedenis over de waarde van kunst doet modern aan. Het is goed te realiseren dat ook in het verre verleden beseft werd dat de waarde van kunst niet altijd in geld is uit te drukken. Zeker in 2016. Het jaar waarin de Nederlandse staat de helft van de 160 euro neerlegt voor de aankoop van twee Rembrandts.

Goud of kunst

In Leiden had men al vroeg in de gaten dat het werk van stadsgenoot Lucas van Leyden een unieke waarde had. Van Leyden had immers grote invloed op de ontwikkeling van de kunst. Toch was de verleiding van het goud groot. Net als nu ijverden echter kunstenaars en intellectuelen voor het behoud van het unieke schilderij van Lucas van Leiden. De schrijver van het toonaangevende boek over schilderkunst, Carel van Mander,  betoogde dat de waarde van dit Laatste Oordeel ver uit steeg boven die van de stapels goudstukken.

Lees verder Stapels goudstukken voor De Nachtwacht van de 16e eeuw →

Gezien, gehoord, gelezen, Publicaties

De Nachtwacht van de zestiende eeuw

1 reactie

De  Nachtwacht van de zestiende eeuw is Het Laatste Oordeel dat Lucas van Leyden in 1526-1527 schilderde als altaarstuk voor de Pieterskerk in Leiden. Volgens kunsthistorici is het belang van dit schilderij voor de kunstgeschiedenis gelijk aan de Nachtwacht van Rembrandt een eeuw later.

De Nachtwacht van de zestiende eeuw: het drieluik met het Laatste Oordeel geschilderd door Lucas van Leyden in 1526-1527 is nu te zien in de eregalerij van het Rijksmuseum Amsterdam.
De Nachtwacht van de zestiende eeuw, het drieluik met het Laatste Oordeel geschilderd door Lucas van Leyden in 1526-1527 is nu te zien in de eregalerij van het Rijksmuseum Amsterdam.

De Nachtwacht van de zestiende eeuw

Aan de heldere  en kleurrijke voorstelling van de Dag des Oordeels van Lucas van Leyden loop je niet snel voorbij. Het schilderij met de imponerende afmetingen van 4,3 meter breed bij 3 meter hoog wemelt van de naakten.  Toch genieten schilderij en schilder bij lange na niet de bekendheid van Rembrandt en zijn Nachtwacht van ruim een eeuw later. Daarin komt echter verandering nu dit drieluik voor twee jaar staat opgesteld in de eregalerij van het Rijksmuseum Amsterdam. Museum De Lakenhal in Leiden leent Het Laatste Oordeel uit omdat het museum twee jaar dichtgaat voor renovatie en uitbreiding.

Wegbereider renaissance

De directeuren van beide musea zijn opgetogen over deze samenwerking. Taco Dibbits van het Rijksmuseum onderstreept het belang van Het Laatste Oordeel. “De invloed van Van Leyden op de kunstgeschiedenis is gelijk aan die van Rembrandt. Van Leyden is met Albrecht Dürer de wegbereider van de renaissance in het noorden van Europa.” Meta Knol, directeur van De Lakenhal, wijst erop dat Het Laatste Oordeel met gemak de concurrentie aan kan met de andere topstukken in de eregalerij. “Het is een sprankelend kunstwerk door de lichte, heldere kleuren dat met de vele naakten en gepersonifceerde gezichten heel gewaagd en vernieuwend is.”

Lees verder De Nachtwacht van de zestiende eeuw →
Publicaties, Running and sailing

Zomerse oversteek naar Ipswich in Toerzeilen

Een reactie plaatsen

Zomerse oversteek naar Ipswich is gepubliceerd in Toerzeilen, het magazine van De Toerzeilers in het 2016 julinummer. In dit  artikel doe ik verslag van mijn zeiltocht dit voorjaar met de Optie, een Beneteau First 31, van schipper Rudy van Gemert naar Ipswich aan de River Orwell.

Oversteek naar Ipswich Toerzeilen Toerzeilers Een eerste zomerse ochtend op de River Orwell waar de tijd lijkt stil te staan.
Een eerste zomerse ochtend op de River Orwell waar de tijd lijkt stil te staan.
Een zomerse oversteek naar Ipswich

Als extraatje gingen we ook de River Deben op naar Woodbridge. De terugtocht eindigde in Vlissingen, thuishaven van de Optie. De extra warme slaapzak die ik enkele dagen eerder nog had aangeschaft omdat de temperaturen ’s nachts nauwelijks boven nul bleven, had niet mee gehoeven. Na weken van koude troffen we zomers weer, al ging dat in Engeland gepaard met wat regen.

Toerzeilen Oversteek naar Ipswich 2016

Lees verder Zomerse oversteek naar Ipswich in Toerzeilen →

Gouda in heden, verleden en toekomst, Publicaties

Eerste Erfgoud voor Goudse burgemeester Schoenmaker

Een reactie plaatsen

Erfgoud 2016 is uit! De eerste Erfgoud kreeg de Goudse burgemeester Milo Schoenmaker overhandigd door Daan Couwenbergh, redacteur van Erfgoud.

Eerste Erfgoud 2016 overhandigd aan de Goudse burgemeester Schoenmaker door Daan Couwenbergh, redacteur Erfgoud; artikel in de Goudse Post door Marianka Peters
Eerste Erfgoud 2016 overhandigd aan de Goudse burgemeester Schoenmaker door Daan Couwenbergh, redacteur Erfgoud; artikel in de Goudse Post door Marianka Peters.

 

Eerste Erfgoud over Iconen en symbolen

Erfgoud, het magazine van Open Monumentendag Gouda staat dit jaar in het teken van Iconen en Symbolen. Op zijn beurt legde Schoenmaker aan Daan Couwenbergh de verborgen symboliek van de Goudse ambtsketen uit.

Lees verder Eerste Erfgoud voor Goudse burgemeester Schoenmaker →

Feuilleton Hartverscheurend hardlopersleed

Met knieblessure naar virtueel spreekuur

3 reacties

Mijn knieblessure is hardnekkig. Als hardloper ga ik, Marc Couwenbergh, daarom naar het inloopspreekuur van het Sport Medisch Adviescentrum in het Groene Hartziekenhuis in Gouda. Volgens de website is dat er elke maandagmiddag, te bereiken via route 12. De werkelijkheid blijkt anders.

IJszak op de knieblessure
IJszak op de overbelaste knie

“Goede middag. Ik heb een knieblessure en kom daarom voor het inloopspreekuur van het Sport Medisch Adviescentrum.”

“Dat is er niet,” zegt de dame achter de balie van de orthopedie in het witte uniform met appelgroene details van het Groene Hartziekenhuis in Gouda.

Lees verder Met knieblessure naar virtueel spreekuur →

Feuilleton Hartverscheurend hardlopersleed

Hardlooptraining gestaakt

3 reacties

Mijn hardlooptraining gestaakt! Nooit eerder heb ik een training voortijdig beëindigd.  Zes weken geleden dwong mijn knieblessure tot deze ingrijpende gebeurtenis. Dit is deel 2 van het feuilleton ‘Hartverscheurend hardlopersleed’.

IJszak op de overbelaste knie

IJszak op de overbelaste knie

Hardlooptraining gestaakt

“Jullie mogen nog een ronde,” zei de trainster tegen het groepje Goudse Runners waarvan ik deel uitmaakte. Maar ik kon niet meer. Als ik het heftige protest van mijn rechter knie nog langer negeerde, zou die het wel eens voor goed kunnen laten afweten. Ik moest de hardlooptraining staken. Teleurgesteld en boos zag ik hoe de anderen van het groepje weer wel weg sprintten. Het liep tegen het einde van het wekelijkse trainingsuurtje. De voorjaarszon scheen. De witte lijnen op het oranje van de vernieuwde atletiekbaan trokken een glanzend spoor naar een, ineens voor mij onbereikbare horizon. Ik had de hele ochtend op mijn tanden moeten bijten om mijn loopmaatjes niet van me weg te laten rennen. Nu was dat toch gebeurd.

Lees verder Hardlooptraining gestaakt →

Feuilleton Hartverscheurend hardlopersleed

Baantjes zwemmen als alternatieve hardlooptraining

Een reactie plaatsen

Baantjes zwemmen als alternatieve hardlooptraining. Dat ben ik gaan doen, omdat ik door mijn knieblessure niet kan hardlopen. Zo hoop ik mijn conditie toch enigszins op peil te houden. Warm krijg ik het er niet van en in het water is ook niet veel te zien. Dit is deel 3 van het feuilleton ‘Hartverscheurend hardlopersleed’.

Baantjes zwemmen als alternatieve hardlooptraining

Alsof het Groenhovenbad een klassieke tempel is, moet je een brede en hoge trap op. Bij elke trede voel ik mijn knie. Terwijl ik hier toch ben omdat je in het water je spieren en gewrichten minder belast.

De hoge en brede trap van het Groenhovenbad die ik op moet voor mijn baantjes zwemmen.
De hoge en brede trap van het Groenhovenbad die ik op moet voor mijn baantjes zwemmen.

Het zwembadwater is kouder dan ik verwacht. Ben ik verwend door de bubblebaden bij de sauna?  Tot mijn opluchting zijn er niet alleen bejaarden baantjes aan het zwemmen. In hoog tempo schieten volop badmutsjes en brilletjes met krachtige borstcrawlslagen op en neer. Naast hen laat ik me in het water glijden en begin aan mijn baantjes. Ik beheers alleen de schoolslag. Omdat ik toch mijn knie voel, moeten vooral mijn armen het werk doen.

Lees verder Baantjes zwemmen als alternatieve hardlooptraining →

Feuilleton Hartverscheurend hardlopersleed

Plantaris hypertonie! Dus geen knieblessure

12 reacties

Plantaris hypertonie! Dus geen knieblessure! Die diagnose stelt sportarts Alsemgeest. Hij zegt dat rust niet helpt om van mijn vermeende knieblessure af te komen. Er is maar één remedie tegen plantaris hypertonie: manuele manipulatie en dat is geen prettige behandeling. Sterker nog: die doet pijn. Dit is deel 4 van het feuilleton ‘Hartverscheurend hardlopersleed’.

Route 83 naar het Sport Medisch Adviescentrum

Niet Route 66, maar route 83 is mijn hoop op de toekomst. Elke afdeling van het Groene Hart ziekenhuis heeft een routenummer gekregen. Dat maakt de bewegwijzering overzichtelijker. Maar het hoge nummer betekent voorlopig alleen een lange wandeling door eindeloze ziekenhuisgangen. Soepel laveer ik tussen rollators en rolstoelen door ondanks mijn knieblessure.  Op de eerste etage eindigt route 83 abrupt. Drie meter verder zie ik de stoelen van een wachtkamer met er tegenover een balie. Die is echter leeg. Ik loop terug naar het bordje route 83 en ontdek op een deur de aanwijzing dat men zich voor de sportarts niet hoeft te melden. Je kunt in de wachtkamer gaan zitten tot je opgeroepen wordt.

Lees verder Plantaris hypertonie! Dus geen knieblessure →