Tag archieven: trailrunning

De Koning van Spanje trail een sportief feestje

De Koning van Spanje trail een sportief feestje. Dat werd de zevende editie van dit loopevenement door de Limburgse heuvels bij Gulpen zondag 7 mei 2017. Compleet met Limburgse vlaai aan de finish. Met een overall plaats als 46e van de 362 trailrunners op de 11 kilometer had ik een extra reden om feestelijk te proosten met een Gulpener bier.

De Koning van Spanje trail 2017 een sportief feestje. Hier loop ik bij het 4 kilometerpunt achter Lieke Paaijmans en Cato Vrouwenraets.
De Koning van Spanje trail 2017 werd een sportief feestje. Hier loop ik bij het 4 kilometerpunt achter Lieke Paaijmans en Cato Vrouwenraets.
De Koning van Spanje trail een sportief feestje

Na de start volgt een korte klim naar de camping waar vorig jaar de start was. Vervolgens steil afdalen naar Gulpen en vervolgens weer even steil omhoog de Gulpenerberg op. Ik ben voorin gestart en moet gelijk voluit om een beetje mee te kunnen. De afdaling over een smal uitgesleten pad vergt al mijn aandacht. Razendsnel scannen waar mijn voeten te zetten. Snelheid durven maken, maar niet vergeten dat als je onderuitgaat, het einde oefening kan zijn. In de klim zitten treden, maar die zijn zo ongelijk dat ik de voorkeur geef aan de smalle rand ernaast.

Hekje openhouden

Van mijn trainster Agnes heb ik geleerd om bij het klimmen mijn knieën hoog op te trekken en de pasfrequentie te versnellen.  Op de tweede klim/trap loop ik vast op mijn voorgangers. Voor inhalen is geen plaats. Dus moet ik ook lopen. Daarmee zakt onmiddellijk mijn hartslag. Zodra er ruimte is, zet ik weer aan. Ik begin mijn hamstring in mijn rechterbeen te voelen. Jammer, ik schakel een tandje terug. De afdaling gaat nu over een spoor door een weiland. Dat kan verraderlijk glad zijn. Beneden moet je door een klaphekje dat je zelf moet openen. Als ik er door ben, zie ik mijn achtervolgster eraan komen. Ik wacht en houd het hekje voor haar open. Op die paar tellen komt het niet aan in zo’n trail. Ik krijg een stralend ‘dank je wel!’

Met Pim, Frits en Mat na de finish van de Koning van Spanje trail, een sportief feestje
Met Pim, Frits en Mat na de finish van de Koning van Spanje trail 2017 een sportief feestje.
Springen

Na vier kilometer komen we op de route van vorig jaar. Een lang bospad zonder al te veel helling. De modder valt erg mee. Als er een boom over de weg ligt, doe ik wat ze voor mij ook doen: snelheid houden en springen. Dat gaat goed. Er zal nog vaker gesprongen moeten worden. Het tempo ligt hoog voor me, maar ik merk dat mijn conditie okay is. Uit het bos komen we op een brede, onverharde weg. Het loopt iets naar beneden en ik durf de zwaartekracht zijn werk te laten doen. Ik schuif een paar plekken naar voren.

Alleen mijn voetafdrukken achterlaten

Opletten bij de afslag dat ik de juiste route kies. Eigenlijk kan het niet missen. De bordjes zijn duidelijk en vaak staan er ook vrijwilligers die de richting aangeven. In de boomgaard bij de boerderij is weer de verzorgingspost. Ik stop niet, maar gris een kwart sinasappel van de tafel. Heerlijk die frisse, zoete smaak in mijn mond. Bij het verlaten van de boomgaard mik ik de schil in de grote afvaldoos die klaar staat. In tegenstelling tot de gewone wegwedstrijden, is hier geen bekertjesrotzooi. Je neemt je eigen beker mee! Ook gooit niemand hier gelzakjes weg.  ‘Leave nothing but foot prints’ is het adagio van de trailrunner.

Actief herstel

Ik heb niemand voor me en moet nu extra goed opletten hoe de route gaat. Lang duurt dat niet. In de afdaling word ik ingehaald door de twee mannen die al die tijd al vlak voor me liepen. In de vertrouwde volgorde rennen we verder. Ik weet dat de route voorlopig redelijk vlak blijft. Tijd voor actief herstel. Ik geniet. Wat een bos! De temperatuur is heerlijk, al komt de zon er niet echt door.

Na de finish nog eens de route van de Koning van Spanje trail 2017 bestuderen.
Na de finish nog eens de route van de Koning van Spanje trail 2017 bestuderen.
Klimmen en dalen

De klim omhoog door het bos gaat goed. Voor mijn gevoel loop ik makkelijker dan vorig jaar, maar dat neemt niet weg dat er toch weer een paar lopers mij inhalen. Boven volgt een zigzagroute door het bos. Het gat met mijn voorgangers is toch zo groot dat ik nu opnieuw zelf de route moet zoeken. Lastig is dat niet. Linten geven het spoor aan. Eenmaal in de afdaling durf ik weer wat gas bij te geven. De Koning van Spanje trail ervaar ik als een sportief feestje!

Koning van Spanje trail een sportief feestje

Het is nu niet meer ver. Dat is maar goed ook. De spanning in mijn hamstrings is groter dan mij lief is. Ik had gedacht dat ze inmiddels sterker zouden zijn na alle krachttraining. Maar mijn ademhaling gaat nog wel steeds gemakkelijk. De conditie is er wel. Ik probeer in een zelfde tempo de laatste klim naar de camping af te leggen. Dan volgt de afdaling naar de finish over zo’n typisch Limburgse holle weg met heel veel erosiegeultjes en losse steentjes en stenen. Ik heb geen zin om nu nog onderuit te gaan en houd wat in. Maar als ik op de laatste meters hoor dat mijn achtervolger dichterbij komt, zet ik aan. Dat doet hij of zij ook. Alles wat ik nog heb, gooi ik in de strijd. Ik dender op de finish af. Yes! De Koning van Spanje trail een sportief feestje! Helemaal blij hap ik weer in de Limburgse kersenvlaai!

Een Gulpener bier verdiend na de Koning van Spanje trail 2017 bij Gulpen.
De Koning van Spanje trail een sportief feestje. Als 46e proost Marc Couwenbergh met een Gulpener bier  na de finish..
Koning van Spanje

De Koning van Spanje trail, een sportief feestje, dankt zijn naam aan de start & finish locatie in Gulpen: de Koning van Spanje beklimming. Een heuvel die door de Koning van Spanje tijdens de veldtochten door den Nederlanden gedurende de
80-jarige oorlog werd bezet.