Recensie De groene stad van Redmond O’Hanlon
De groene stad
Redmond O’Hanlon
Uitgeverij Atlas Contact
Amsterdam/Antwerpen
€ 18,99
****
Recensie De groene stad van Redmond O’Hanlon. Almere en Redmond O’Hanlon zijn twee uitersten. De reisauteur die door de jungle van Borneo trok en het stormgeweld van de Noordelijke Atlantische Oceaan trotseerde versus een op tekentafels ontworpen moderne stad. Toch woonde O’Hanlon de afgelopen drie jaar in Almere. En hij overleefde het weer. Sterker nog, hij werd verliefd op Almere. Want O’Hanlon zou O’Hanlon niet zijn, als hij niet achter het grijze beton, de identieke woonblokken en de lege fietsenstalling, een unieke groene stad ontdekte. ‘Een stad waar geen kind huilt’.’ ‘Een stad zonder angst.’
Recensie De groene stad van Redmond O’Hanlon
Redmond O’Hanlon is in Nederland populair, sinds hij meereisde met ‘Beagle – in het kielzog van Darwin’, het VPRO-project uit 2009-2010. Daarin werd de wereldreis van Charles Darwin met de Beagle opnieuw gemaakt. Met zijn karakteristieke verschijning met lange, grijze bakkeboorden en eeuwige alpinopet, heeft hij de allure van een ontdekkingsreiziger uit voorbije tijden. Maar hij is vooral een begenadigd verteller die ook goed kan luisteren en kijken. Zijn nieuwsgierigheid en zijn humor leveren boeiende reportages en reisverhalen op uit de meest vreemde en verlaten uithoeken van de wereld. En deze man streek voor drie jaar neer in Almere. Dat resulteerde in een nieuw boek op: ‘De groene stad’.
Tuinstad
Nader beschouwd is zijn keuze voor Almere minder vreemd dan het lijkt. Immers Almere afficheert zich als ‘groene stad’. En O’Hanlon is een groot liefhebber en deskundige van natuur. Op vijf minuten lopen van zijn huis staat hij in het groen. Daar vindt hij de sporen van bevers en spot vogels die elders zeldzaam zijn. Dus is Almere inderdaad een zogenoemde tuinstad? Een concept waarvoor een andere Engelsman al halverwege de negentiende eeuw een ontwerp tekende. Daarin gaan de voordelen van stad samen met die van het platteland. Kritisch onderzoekt O’Hanlon of het groen in Almere stand houdt. Uiteindelijk concludeert hij dat Almere inderdaad ‘een groene uitvalsweg naar de toekomst’ is.
Herkenbaar
Een boek schrijven over Almere wordt al gauw een evaluatierapport. Maar De groene stad van Redmond O’Hanlon laat zich zeker zo vlot lezen als zijn eerdere reisverhalen naar exotische oorden. De verwondering waarmee hij op een zondagochtend vanaf zijn dakterras uitkijkt over ‘de nederzetting’ Nobelhorst, het dorp van Almere, resulteert in uiterst vermakelijk proza met rake typeringen. Wat hij ziet is voor Hollanders heel herkenbaar. Maar O’Hanlons observaties herinneren ons er ook aan dat een stad als Almere in feite allesbehalve gewoon is.
Dromen, respect en humor
Neem alleen de bomen. Daarvan zijn er honderdduizenden geplant met de hand op de voormalige zeebodem. Elk ander neemt dat voor kennisgeving aan. Maar niet O’Hanlon. Hij ziet in zijn dromen de mannen voor zich bezig met dat planten. Uiteindelijk leert een gesprek met één van de planters dat de werkelijkheid niet veel anders was dan zoals hij het in zijn dromen zag. De pioniers, planologen, archeologen, natuurliefhebbers, een ondernemer en bewoners. O’Hanlon ontmoette hen allemaal. Met respect en humor geeft hij de gesprekken met hen weer. Daarbij legt hij haarfijn verschillen in visie bloot, veelal zonder direct zelf een mening te poneren.
Recensie De groene stad van Redmond O’Hanlon
Ook wat dat betreft is De groene stad een verademing. O’Hanlon heft niet het vingertje. Hij ervaart juist dat de fouten, het leren ervan, of juist het volgen van nieuwe trends, Almere gemaakt hebben tot de stad waarvan hij uiteindelijk is gaan houden. En als je lezer van De groene stad ben je weer een beetje meer van O’Hanlon gaan houden.
Meer recensies lezen:
Recensie De macht van Naomi Alderman
